Grebbeberg...
Grebbeberg...
Zij stelden hun koppen teweer aan het geweld;
ze vochten als kerels, als helden.
De dood greep hen aan in 't wildst van den strijd,
hun blikken verstarden en stervensbereid
bleef hun lichaam als oogst op de velden.
Zij kwamen bijeen in de rust van den dood
en vonden een graf onder boomen.
Een kruis in het zand, 't geweer in den grond
alsof er een schildwacht te waken daar stond
om het rumoer van het leven te toomen.
De strijd ging voorbij en het volk kwam bijeen
waar anderen hun lichamen gaven....
De tijd ging voorbij, men vergeet hen zoo gauw,
maar omwille der dooden, omwille hún trouw
vraag ik: bid op hun droevige graven.
Auteur: Han van Erde Dubois
Bron: Het Kompas
Datum: 1940/1945
|
