Vergroting afbeelding

Bij het hospitaal te Arnhem - zomer 1940

Achter het hek Henk Prins en W. ten Hoven. Op de voorgrond Henny Muuren (links) en Alie Bodt (rechts). W. ten Hoven was een bekend wielrenner uit Apeldoorn.

Foto uit de collectie van Bram Brusse, compagnieskapper bij de 8e Compagnie Pag.

Via de dochter van Henk en Henny Prins-Muuren ontvingen wij in juli 2014 het volgende bericht:

"Mijn moeder Henny Muuren (toen 17 jaar) kwam uit Rotterdam, waar het bombardement een traumatische indruk op haar had achtergelaten. Ze ging die zomer van 1940 in Arnhem logeren bij haar hartsvriendin Alie Bodt. Bram Brusse was haar zwager, getrouwd met haar zuster Rie Bodt. Henny en Alie liepen samen met hun hondje langs het hek van het hospitaal in Arnhem te flaneren en trokken zo de aandacht van Henk en Wim. Het werden twee onafscheidelijke stelletjes en mijn ouders zijn in juni 1946 getrouwd.

Mijn vader Henk Prins was als boerenzoon uit Noord-Holland met de mobilisatie opgeroepen en in de meidagen gewond geraakt bij Babberich. Hij werd als krijgsgevangene naar Duitsland afgevoerd en kwam in een kamp in Neu Brandenburg terecht. Na 6 weken mocht hij zijn ouders een brief sturen en ging snel daarna terug naar Arnhem om verder te herstellen. Hij had granaatsplinters in zijn linkerhand gekregen en is daar nog aan aantal keren aan geopereerd. Mijn vader is in 1991 overleden en mijn moeder in 2010.

Met Alie Bodt is het helaas minder goed afgelopen, bij een beschieting (door de Engelsen), is zij op 6 oktober 1944 op een dijk bij Velp dodelijk gewond geraakt. Mijn moeder was ontroostbaar en heeft haar gelofte om Alie te vernoemen gestand gedaan, ik draag haar naam. Het contact met Wim ten Hoven is daarna verwaterd, ik meen dat hij ook jong overleden is. Maar mijn ouders zijn wel altijd bevriend gebleven met Bram en Rie Brusse-Bodt, tot in het verpleeghuis toe waren er telefoontjes en brieven."